حق جنسی زن؛ بهره‌مندی زن از ارضای میل جنسی.
یکی از حقوق زن در ازدواج، بهره‌مندی از رابطه جنسی است که این رابطه اعم از نگاه کردن، لمس، مقاربت و آمیزش است. برقراری صحیح این رابطه و توجه به مقدمات آن از جمله، نظافت، آراستگی، خوش‌بویی و اموری از این دست، نقش مهمی در سلامت جسمی و روحی زن، پیشگیری از انحرافات احتمالی زن، حفظ و استحکام خانواده و جامعه دارد. از این‌رو در اسلام این حق در رابطه زوجیت به‌رسمیت شناخته شده است. حق جنسی به‌معنی داشتن یک زندگی جنسی رضایت‌بخش و ایمن است و در صورتی که این حق مورد احترام، حمایت و تامین قرار گیرد، سلامت جنسی، امکان‌پذیر و حفظ می‌شود.[۱] بر این اساس یکی از کارکردهای خانواده، ارضای مشروع نیاز جنسی افراد است که این نیاز در مرد و زن وجود دارد و تا حدودی پیوند دائم یا طولانی آن‌دو را سبب می‌شود. سلامت جنسی مستلزم اتخاذ رویکردی مثبت و احترام‌آمیز به روابط جنسی و مسائل مرتبط با آن است و هر فردی باید در زندگی جنسی خود، احساس امنیت و رضایت کرده و روابط جنسی عاری از خشونت، تبعیض و یا هیجان‌های منفی مرتبط با آن را تجربه کند.
رابطه جنسی سالم موجب هماهنگی جسم و ذهن شده و باعث کاهش سردردهای میگرنی، علائم پیش از قاعدگی و آرتریت روماتوئید در زنان می‌شود.
تقویت سیستم ایمنی بدن، بهبود خواب، کاهش فشار خون، سلامت قلب، بهبود باروری، بهبود کنترل مثانه، کاهش بی‌اختیاری ادرار، تقویت عضلات لگن، از بین رفتن خشکی واژن، تسکین دردهای قاعدگی و دوره سندرم پیش از قاعدگی، محافظت در برابر ابتلا به اندومتریوز یا رشد بافت خارج از رحم، کاهش استرس، افزایش اعتمادبه‌نفس، ایجاد روابط صمیمانه با همسر، تقویت مغز و افزایش میل جنسی از دیگر فواید داشتن رابطه جنسی منظم برای زنان است.
دیگر مقالات منتخب: پایگاه‌های جنسیتی در خانواده – هدفمندی میل جنسی – عوامل اعتیاد زنان