ویکی‌جنسیت:Featured articles/2025/20
جنسیت‌پذیری تکدی‌گری؛ مناسبات جنسیت و تکدی‌گری.
تکدی‌گری بیشتر با شرایط اقتصادی مانند فقر و بیکاری مرتبط است و به‌عنوان یک پدیده اجتماعی، محدود به جنسیت خاصی نیست و هم مردان و هم زنان ممکن است به آن روی آورند. با این حال، در برخی جوامع ممکن است به‌دلایل گوناگون، حضور بیشتر مردان یا زنان در تکدی‌گری دیده شود. در این چارچوب، تکدی‌گری در گذشته، بیشتر پدیده‌ای مردانه بود، اما امروزه حضور زنان در آن افزایش چشم‌گیری یافته است. در گذشته‌های دور و در بافت سنتی جامعه ایران، تکدی‌گری عموماً به‌عنوان یک پدیده‌ی مردانه شناخته می‌شد. این موضوع تا حدی به دلیل نقش‌های جنسیتی تعیین‌شده در جامعه بود که مردان را به‌عنوان نان‌آور خانواده و زنان را بیشتر در نقش‌های خانگی و مراقبتی قرار می‌داد. مردان به دلیل حضور بیشتر در فضاهای عمومی، امکان بیشتری برای تکدی‌گری در معابر و اماکن عمومی داشتند.
با این حال، زنان نیز در شرایط خاصی مانند بی‌سرپرستی، فقر شدید یا ناتوانی جسمی، به تکدی‌گری روی می‌آوردند، اما این فعالیت معمولاً در فضاهای محدودتر یا به شکل‌های غیرمستقیم‌تری انجام می‌شد. امروزه با افزایش حضور اجتماعی زنان، نقش زنان در تکدی‌گری نیز پررنگ‌تر شده است. برخی مطالعات نشان داده است که در ایران، ۷۶ درصد از متکدیان مرد و ۲۴ درصد زن بوده‌اند. تحقیقات دیگری نشان داده است که سهم زنان، مشابه مردان و حتی بیشتر از آنها است. از منظر این پژوهش‌ها، ترکیب جنسیتی متکدیان تابع موقعیت‌ها و شرایط محیطی است. در برخی مناطق حضور زنان و در برخی موارد، حضور مردان بیشتر است، به‌عنوان نمونه در محدودۀ بازار حضور زنان و در مناطق دیگر حضور مردان بیشتر است.
دیگر مقالات منتخب: جنسیت از منظر سیمون دوبوار – جامعه‌پذیری جنسیتی در خانواده – حوا در ادیان ابراهیمی