| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
در زمره احکام مهم و پردامنه یهودیت، قوانین مربوط به خوراکی‌ها و نیز بحث طهارت و نجاست است. در بحث قوانین خوراکی‌ها، نقش [[زنان]] به جز در ذبح که عملی [[مردانه]] است، در رعایت سایر قوانین مرتبط با خوردنی‌ها، بسیار پررنگ است. در قوانین مربوط به حلیت و حرمت در خوراکی‌ها، در نوع حیوانی که ذبح می‌گردد، شیوه ذبح آنها و نیز برای فرد ذبح‌کننده، شرایط و قواعدی تعیین شده است. نکته حائز اهمیت از منظر [[جنسیت]]ی این است که [[زنان]] در گذشته نمی‌توانستند به ذبح حیوان اقدام کنند؛ در زمره تحولات دوران مدرن، اجازه انجام ذبح به برخی [[زنان]] از سوی برخی گرایش‌های یهود است. | در زمره احکام مهم و پردامنه یهودیت، قوانین مربوط به خوراکی‌ها و نیز بحث طهارت و نجاست است. در بحث قوانین خوراکی‌ها، نقش [[زنان]] به جز در ذبح که عملی [[مردانه]] است، در رعایت سایر قوانین مرتبط با خوردنی‌ها، بسیار پررنگ است. در قوانین مربوط به حلیت و حرمت در خوراکی‌ها، در نوع حیوانی که ذبح می‌گردد، شیوه ذبح آنها و نیز برای فرد ذبح‌کننده، شرایط و قواعدی تعیین شده است. نکته حائز اهمیت از منظر [[جنسیت]]ی این است که [[زنان]] در گذشته نمی‌توانستند به ذبح حیوان اقدام کنند؛ در زمره تحولات دوران مدرن، اجازه انجام ذبح به برخی [[زنان]] از سوی برخی گرایش‌های یهود است. | ||
در قوانین طهارت و نجاست، در برخی برهه‌ها [[زنان]]، طاهر یا ناپاک (نجس) تلقی می‌شوند و قوانین سخت‌گیرانه‌ای در خصوص این دوران در یهودیت وضع شده است.<ref group="پانویس">برخی از محققان بیان کرده‌اند که دوران‌های پیشین یهودیت، [[زنان]] در زمان وقوع [[حیض]]، از دیگران جدا، و در مکان‌های خاصی محصور می‌شدند< | در قوانین طهارت و نجاست، در برخی برهه‌ها [[زنان]]، طاهر یا ناپاک (نجس) تلقی می‌شوند و قوانین سخت‌گیرانه‌ای در خصوص این دوران در یهودیت وضع شده است.<ref group="پانویس">برخی از محققان بیان کرده‌اند که دوران‌های پیشین یهودیت، [[زنان]] در زمان وقوع [[حیض]]، از دیگران جدا، و در مکان‌های خاصی محصور می‌شدند<ref>Encyclopedia Judaica.p.163<ref> </ref> ایام [[قاعدگی]] را در یهودیت، «نیدا» یا ایام ناپاکی می‌نامند.<ref group="پانویس">حجم قابل اعتنایی از احکام شرعی یهودبه این موضوع می‌پردازد؛ به طوری که رساله‌ای کامل در تلمود و هفده باب از کتاب شولحان عاروخ به این مسئله اختصاص دارد</ref> <ref>شختر و دیگران، واژه‌های فرهنگ یهود، ترجمه منشه امیر و دیگران، ص240</ref> براساس قوانین نیدا، [[زن]] در ایام [[حیض]] ([[قاعدگی]]) و یک روز قبل از آن-در صورتی که [[قاعدگی]] منظم دارد، برای [[شوهر]]ش ناپاک است. این ناپاکی و احکام مربوط به آن، تا هفت روز پس از پاکی ادامه دارد. حاخام‌ها به [[زنان]]ی که در اواخر دوره [[عادت ماهانه]] خود قرار داشتند، توصیه می‌کردند بیشتر احتیاط کنند و از غسل در حمام آیینی (غسل گاه میقوه)<ref group="پانویس"> میقوه، حمامی خاص است که در یهودیت برای غسل‌کردن استفاده می‌شود. با توجه به ویژگی‌های خاص این حوضچه و ابعاد ویژه آن، در کنیسه مکان خاصی برای این غسل در نظر گرفته شده است.</ref> و [[روابط جنسی]] با [[شوهران]]شان تا هفت روز بعد از پاکی خودداری ورزند تا کاملاً مطمئن شوند که ناپاکی‌شان پایان یافته است.<ref>Encyclopedia Judaica.p.163</ref>[[زن]] پس از تطهیر خود در حمام مخصوص آیینی که باید با حضور [[زن]]ی جهت نظارت بر صحت انجام آن صورت پذیرد و نیز دادن کفاره به عبادتگاه، <ref>لاویان 15: 19-33</ref> می‌تواند با [[همسر]] خود [[ارتباط جنسی]] برقرار کند؛ در تنخ تصریح شده: | ||
[[زن]]ی که [[عادت ماهانه]] داشته باشد، به مدت هفت روز ناپاک خواهد بود. آن [[زن]] در دوران [[عادت ماهانه]] خود، به هرچه دست زند و بر هر چیزی که بخوابد یا بنشیند، آن چیز ناپاک می‌شود. هر کسی که به بستر آن [[زن]] و یا چیزی که آن [[زن]] روی آن نشسته باشد، دست بزند، تا غروب نجس خواهد بود و باید لباس خود را بشوید و غسل کند. <ref>لاویان 15: 19-33</ref>چنان چه [[زن]]، انجام این غسل را به تأخیر بیندازد، ناپاکی او و احکام آن همچنان ادامه می‌یابد. | [[زن]]ی که [[عادت ماهانه]] داشته باشد، به مدت هفت روز ناپاک خواهد بود. آن [[زن]] در دوران [[عادت ماهانه]] خود، به هرچه دست زند و بر هر چیزی که بخوابد یا بنشیند، آن چیز ناپاک می‌شود. هر کسی که به بستر آن [[زن]] و یا چیزی که آن [[زن]] روی آن نشسته باشد، دست بزند، تا غروب نجس خواهد بود و باید لباس خود را بشوید و غسل کند. <ref>لاویان 15: 19-33</ref>چنان چه [[زن]]، انجام این غسل را به تأخیر بیندازد، ناپاکی او و احکام آن همچنان ادامه می‌یابد. | ||
