خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
قابل در شهریور ۱۳۷۷ از استاد خود حسینعلی منتظری درجهٔ اجتهاد گرفت. در مرداد ۱۳۸۱ حسینعلی منتظری سه نفر از شاگردان خود، احمد قابل و محمدعلی ایازی و [[محسن کدیور]] را برای پاسخگویی به سوالات شرعی معرفی کرد.<ref>[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D9%82%D8%A7%D8%A8%D9%84 ویکی پدیا]</ref> | قابل در شهریور ۱۳۷۷ از استاد خود حسینعلی منتظری درجهٔ اجتهاد گرفت. در مرداد ۱۳۸۱ حسینعلی منتظری سه نفر از شاگردان خود، احمد قابل و محمدعلی ایازی و [[محسن کدیور]] را برای پاسخگویی به سوالات شرعی معرفی کرد.<ref>[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D9%82%D8%A7%D8%A8%D9%84 ویکی پدیا]</ref> | ||
احمد قابل در سال ۱۳۶۰ با خانم مرضیه پاسدار [[ازدواج]] کرد. حاصل این [[ازدواج]] یک دختر به نام | احمد قابل در سال ۱۳۶۰ با خانم مرضیه پاسدار [[ازدواج]] کرد. حاصل این [[ازدواج]] یک دختر به نام سارا است. | ||
وی در سال ۱۳۷۰ لباس روحانیت را کنار گذاشت و بعدها در این باره نوشت: «من در تابستان سال ۱۳۷۰ به اختیار خود لباس روحانیت را کنار گذاشتم. علت آن چند چیز بود: | وی در سال ۱۳۷۰ لباس روحانیت را کنار گذاشت و بعدها در این باره نوشت: «من در تابستان سال ۱۳۷۰ به اختیار خود لباس روحانیت را کنار گذاشتم. علت آن چند چیز بود: | ||
#آن لباس بسیار دستوپاگیر و زحمتآفرین است. در گرمای تابستان، شلوغی جمعیت، هنگام پیشآمدهایی که شتاب در آن لازم است، سفر، رانندگی و… حقیقتاً مزاحم رفتار طبیعی آدمی میشود. | #آن لباس بسیار دستوپاگیر و زحمتآفرین است. در گرمای تابستان، شلوغی جمعیت، هنگام پیشآمدهایی که شتاب در آن لازم است، سفر، رانندگی و… حقیقتاً مزاحم رفتار طبیعی آدمی میشود. |