الهام مخبری (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
الهام مخبری (بحث | مشارکت‌ها) |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
قرار دادن فضاهایی مخصوص برای [[زنان]] در مکان‌های عمومی و غیر عمومی قدمت تاریخی دارد. بخش اندرونی خانه‌های قدیمی و شبستان‌های ویژه‌ی [[زنان]] در مساجد، نمونه‌هایی از این جداسازی هستند. در سال‌های اخیر مسئله‌ی [[تفکیک جنسیتی]] اماکن عمومی مورد توجه معماران و برنامه‌ریزان شهری در کشورهای پیشرفته قرار گرفته است. اختصاص اتوبوس‌ها، متروها، پارک‌ها، کافی‌شاپ‌ها و فروشگاه‌های ویژه‌ی [[بانوان]] از جمله اقدامات انجام شده در این زمینه بوده است. (محبوبی شریعت پناهی، جنگ زرگری، جداسازی جنسیتی فضاهای شهری و کیفیت زندگی زنان، ۱۳۹۷ ش، ص ۱۰۸) | قرار دادن فضاهایی مخصوص برای [[زنان]] در مکان‌های عمومی و غیر عمومی قدمت تاریخی دارد. بخش اندرونی خانه‌های قدیمی و شبستان‌های ویژه‌ی [[زنان]] در مساجد، نمونه‌هایی از این جداسازی هستند. در سال‌های اخیر مسئله‌ی [[تفکیک جنسیتی]] اماکن عمومی مورد توجه معماران و برنامه‌ریزان شهری در کشورهای پیشرفته قرار گرفته است. اختصاص اتوبوس‌ها، متروها، پارک‌ها، کافی‌شاپ‌ها و فروشگاه‌های ویژه‌ی [[بانوان]] از جمله اقدامات انجام شده در این زمینه بوده است. (محبوبی شریعت پناهی، جنگ زرگری، جداسازی جنسیتی فضاهای شهری و کیفیت زندگی زنان، ۱۳۹۷ ش، ص ۱۰۸) | ||
ایجاد فضاهای امن شهری برای [[بانوان]] به ویژه در کشورهای اسلامی (به دلیل پوشش دینی زنان مسلمان)، حس آرامش و آسایش زنان را تا حد زیادی تأمین می‌کند و مشارکت اجتماعی آنان را افزایش می‌دهد. پیامدهای مثبت تفکیک جنسیتی تا زمانی است که زنان حق انتخاب بین فضاهای عمومی و فضاهای جداسازی شده را داشته باشند و این فضاها صرفاً برای رفع نیازهای زنان ایجاد شده باشند نه برای جدا کردن آنان از اجتماع. چنانچه، تفکیک فضاهای شهری، با هدف جداسازی [[جنسیتی]] مردان و زنان انجام بگیرد، به مرور موجب انزوا و انفعال زنان و حاکمیت بیشتر [[مردان]] در جامعه خواهد شد. از طرفی، زیاده روی در [[تفکیک جنسیتی]] فضای شهری ممکن است تبعیض جنسیتی به نفع زنان را به وجود آورد که خود پیامدهای منفی به دنبال دارد. (محبوبی شریعت پناهی، جنگ زرگری، جداسازی جنسیتی فضاهای شهری و کیفیت زندگی زنان، ۱۳۹۷ ش، ص ۱۰۹) | ایجاد فضاهای امن شهری برای [[بانوان]] به ویژه در کشورهای اسلامی (به دلیل پوشش دینی [[زنان مسلمان]])، حس آرامش و آسایش [[زنان]] را تا حد زیادی تأمین می‌کند و مشارکت اجتماعی آنان را افزایش می‌دهد. پیامدهای مثبت [[تفکیک جنسیتی]] تا زمانی است که [[زنان]] حق انتخاب بین فضاهای عمومی و فضاهای جداسازی شده را داشته باشند و این فضاها صرفاً برای رفع نیازهای [[زنان]] ایجاد شده باشند نه برای جدا کردن آنان از اجتماع. چنانچه، تفکیک فضاهای شهری، با هدف جداسازی [[جنسیتی]] [[مردان]] و [[زنان]] انجام بگیرد، به مرور موجب انزوا و انفعال [[زنان]] و حاکمیت بیشتر [[مردان]] در جامعه خواهد شد. از طرفی، زیاده روی در [[تفکیک جنسیتی]] فضای شهری ممکن است [[تبعیض جنسیتی]] به نفع [[زنان]] را به وجود آورد که خود پیامدهای منفی به دنبال دارد. (محبوبی شریعت پناهی، جنگ زرگری، جداسازی جنسیتی فضاهای شهری و کیفیت زندگی زنان، ۱۳۹۷ ش، ص ۱۰۹) | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
