| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
تدبیر منزل<ref> ویکی پدیا</ref> | تدبیر منزل<ref> ویکی پدیا</ref> | ||
==کهنسالی و شعر== | ==کهنسالی و شعر== | ||
یکی از | یکی از کتابهایی که نورالهدی در اواخر عمر خود و در کهنسالی نوشته، دیوان اشعار و پنجمین کتابی است که منتشر کرده است.<ref> دیوان منگنه، ص 18</ref> دیوان منگنه نخستن بار، در سال 1335 شمسی چاپ شد. دیوان اشعار وی بسیار متنوع است و به گونهای نیست که نشان‌دهنده تفکری مستقل باشد؛ اما از آنجا که خود او در کهنسالی این اشعار را منتشر کرده، پختگی او را در شعرهایش میتوان دید که شاید نشان‌دهنده تغییر رویه او باشد. این کتاب، بیشتر اخلاقی- تربیتی است. و از مضمون بسیاری از آخرین سرودههایش چنین برمیآید که در آخر تغییر رویه داده و بر خلاف اوایل جوانی، در جمعیت نسوان، که گرایشهای سوسیالیستی تندی داشت، معتدل شده و در بسیاری از اشعار خویش ایمان و تقوا را میستاید؛ مانند: | ||
نسیم صبحگاهان بانگ مرغان همیکردند بس هنگامه | نسیم صبحگاهان بانگ مرغان همیکردند بس هنگامه بر پا | ||
به این معنی که آوازی سرودند که خوش بر حال با ایمان بینا | به این معنی که آوازی سرودند که خوش بر حال با ایمان بینا | ||
که در هر بامدادان ذکر تسبیح کنندی از دل و جان سوی بالا | که در هر بامدادان ذکر تسبیح کنندی از دل و جان سوی بالا | ||
به امید توکل چاره جویند برای کارهای نیک و زیبا <ref>دیوان نورالهدی منگنه، ص 136</ref> | به امید توکل چاره جویند برای کارهای نیک و زیبا <ref>دیوان نورالهدی منگنه، ص 136</ref> | ||
در بسیاری از | در بسیاری از سرودههایش نیز از [[زنان]]ی که لباس، طبق مد میپوشند و در پوشش، عفاف و حجب و حیا را رعایت نمیکنند، انتقاد کرده، آنان را نکوهش میکند. <ref>همان، ص 149 و 150</ref> و در مقابل، زنان با حیا و نجیب را میستاید. او همچنین از اختلاط زن و [[مرد]] انتقاد میکند و آن را موجب نابودی خانوادها و جامعه میداند. | ||
==یادداشت== | ==یادداشت== | ||
{{پانویس|۲|گروه=پانویس|اندازه=ریز}} | {{پانویس|۲|گروه=پانویس|اندازه=ریز}} | ||
