ویکی‌جنسیت:Featured articles/2025/02
سقط جنین؛ از بین بردن جنین به‌صورت عمدی و غیرعمدی.
سقط جنین در طول تاریخ به روش‌های متفاوتی انجام می‌شده است. تا 1970م، سقط جنین، غیرقانونی بود. پس از سر برآوردن جنبش‌های فمینیستی، برخی از کشورها، سقط جنین حتی بدون دلایل پزشکی را برای مادر مجاز دانستند. سالانه حدود 40 تا 50 میلیون سقط جنین عمدی در جهان اتفاق می‌افتد. سقط جنین در لغت به‌معنای افتادن بچه کامل نشده از شکم مادر یا بچه‌ای که از شکم بیافتد و در علم پزشکی به معنای خروج جنین از شکم مادر قبل از موعد زایمان است. در اصطلاح فقهی افتادن جنین از رحم مادر قبل از کامل شدن را اجهاض می‌گویند. تولد پیش از موعد و زایمان جنین مرده سقط نیست. سقط درمانی با تشخیص قطعی سه پزشک متخصص و تائید پزشکی قانونی مبنی بر بیماری جنین که به‌علت عقب‌افتادگی یا ناقص‌الخلقه بودن موجب حرج مادر است و یا بیماری مادر که با تهدید جانی مادر توأم باشد قبل از ولوج روح (چهار ماه) با رضایت زن مجاز است و مجازات و مسئولیتی متوجه پزشک مباشر نخواهد بود. هرچند در موارد فراوانی، مخالفت با هشدارهای پزشک معالج و نگه داشتن جنین توسط مادر، حاکی از تشخیص غلط پزشک یا عدم صداقت وی بوده و به خلاف نظر متخصصین، فرزند، سالم متولد شده است. سال‌هاست که بسیاری از فمینیست‌ها به دفاع از حق سقط جنین برخاسته‌اند و از نظر آن‌ها می‌بایست میان قابلیت طبیعی بچه‌دار شدن و نقش اجتماعی مادر تفکیک قائل شد و این دو با یکدیگر ملازمه ندارند. در موج دوم فمینیسم، اندیشه غالب بر شیوه‌های ممکن کنترل‌یافتن زنان بر تن خود و کاستن از سنگینی بار تولیدمثل با توسل به جلوگیری از بارداری و سقط جنین متمرکز بود. مبارزات اولیه بر سر به وجود آمدن امکان دسترسی به روش‌های مطمئن سقط جنین برای همه زنان و اختیار بچه‌دار نشدن صورت می‌گرفت و به‌این‌ترتیب توجه کمی به خود فراگردهای بارداری، زایش، شرایط و حالات مادری معطوف شد.
دیگر مقالات منتخب: سرکوب میل جنسی – بدن – جامعه شناسی بدن