|
|
| خط ۳۴: |
خط ۳۴: |
|
| |
|
| نور الهدی، پدر خود را مردی دانشمند میدانست که برای تفریح، عکاسی میکرده و نیز برای تربیت فرزندانش، معلمهای خارجی فرنگی استخدام میکرده است. مادر نورالهدی زنی نوگرا و روشنفکر بود. آنگونه که نقل میکنند، وی خیاطی فرنگی و اختصاصی داشته است و در دورانی که عموم مردم و حتی اشراف، از لباسهای ایرانی استفاده میکردند، لباسهای این خانواده را خیاطهای فرنگی میدوختند و از [[حجاب]]، به شکل مرسوم، خبری نبود.نورالهدی میگوید:« مادرم همیشه لباسهای مرا به خیاطی فرنگی میداد که بدوزد.»<ref> منگنه، دیوان، 1335ش، ص 6</ref> | | نور الهدی، پدر خود را مردی دانشمند میدانست که برای تفریح، عکاسی میکرده و نیز برای تربیت فرزندانش، معلمهای خارجی فرنگی استخدام میکرده است. مادر نورالهدی زنی نوگرا و روشنفکر بود. آنگونه که نقل میکنند، وی خیاطی فرنگی و اختصاصی داشته است و در دورانی که عموم مردم و حتی اشراف، از لباسهای ایرانی استفاده میکردند، لباسهای این خانواده را خیاطهای فرنگی میدوختند و از [[حجاب]]، به شکل مرسوم، خبری نبود.نورالهدی میگوید:« مادرم همیشه لباسهای مرا به خیاطی فرنگی میداد که بدوزد.»<ref> منگنه، دیوان، 1335ش، ص 6</ref> |
|
| |
| ==گرایشهای فکری و اعتقادی==
| |
| با توجه به این که نورالهدی از کودکی تحت آموزش و تربیت مستقیم معلمان فرانسوی قرار داشته، و طبیعی است که شیفته فرهنگ غرب باشد. او خود و خانواده خویش را روشنفکر معرفی کرده در فعالیتهای اجتماعی، همه تلاش خود را به کار گرفته تا فرهنگ مردم ایران را به سوی فرهنگ و شیوه زندگی غربی سوق دهد. او و همفکرانش تحت تأثیر آموزههای میرزا ملکم خان، بزرگترین روشنفکر آن زمان، میکوشیدند تا آموزههای غربی را در لباس دین، در جامعه آن روز گسترش دهند. در باره عقاید دینی نورالهدی، اطلاعات چندانی در دست نیست و از نوشتههایش هم در این باره چیزی به دست نمیآید؛ اما روش زندگی و عکسهایی که از زمان جوانی او به جای مانده، نشاندهنده عدم تقیدش به [[حجاب]] و پوشش اسلامی است. عضویت او در« [[کانون بانوان]]»( مرکز رسمی کشف حجاب در ایران) و [[جمعیت نسوان وطنخواه]] و تلاش برای دین زدایی از [[زنان]] کشور میتواند دلیلی بر گرایشهای سوسیالیستی وی باشد؛ زیرا این جمعیت، در مجلهای به نام« جمعیت نسوان وطنخواه»، که ارگان رسمی این جمعیت به شمار میرفت و نورالهدی در آن مقاله مینوشت، دارای گرایشهای سوسیالیستی بود. از سوی دیگر، او در مجله« [[زبان زنان]]» به سردبیری [[صدیقه دولت آبادی]] نیز فعالیت میکرد. این مجله نیز دارای گرایشهای سوسیالیستی بوده است.<ref> فصلنامه گفتگو، زمستان 1382، ش 38 ، ص 63؛ زبان زنان، 7 ربیع الثانی 1339</ref> بنابراین، درباره او میتوان ادعا کرد که به آموزههای دینیِ شیعهای اعتقاد نداشته است.
| |
|
| |
|
| ==فعالیتهای سیاسی و اجتماعی== | | ==فعالیتهای سیاسی و اجتماعی== |